2012: jan-feb Hoe...? 




Half januari en het weer is stormachtig. Hier beuken de golven tegen de pier in Platia Ammos


STORM IN GRIEKENLAND

Hoe heeft het zo ver kunnen komen?
Griekenland zit opgescheept met een enorme schuldenlast. Er heerst paniek. Door onjuiste cijfers te presenteren, onder andere met hulp van de bank Goldman Sachs en medeweten van de EU, heeft men destijds tot de EU kunnen toetreden.”En daar waren we trots op” zoals een Griekse ondernemer dat zo mooi verwoordt in de documentaire van Tegenlicht.

Maandenlange discussies op het allerhoogste niveau. Een tijdelijke regering. De broekriem wordt steeds strakker aangesnoerd want meer en meer bezuinigingen moeten worden doorgevoerd. De druk wordt alsmaar verhoogd. Van de bijna 800.000 ambtenaren zullen er zo'n 150.000 hun baan kwijt raken in 2012. In de grote steden kan het MKB het niet langer bolwerken er is veel leegstand van winkel- en bedrijfspanden. Onderwijzers en ziekenhuispersoneel verdienen 800 euro per maand of minder. De geschiedenis herhaald zich, de jeugd verlaat het land op zoek naar een betere toekomst. Australië en Amerika zijn weer 'de beloofde landen' geworden, vele Grieken hebben een dubbel paspoort. Immers het is niet de eerste keer dat Grieken massaal hun land verlaten. Groot- en overgrootouders zijn hun voorgegaan.
Amerika is voorstander van een volgende geldinjectie. China en Japan zeggen te willen helpen om Griekenland maar ook Europa uit de chaos te krijgen. Banken laten een deel van hun leningen ten gunste van Griekenland vervallen. Gaat het hier om wereldwijde paniek?
Leuk om te weten is dat het woord pan-iek uit de Griekse mythologie voortkomt. De god Pan, de god van het woud, het vee en het dierlijk instinct, was een zoon van de god Hermes en de geit Amaltheia.


Pan met Aphrodite en Eros.


Hij heeft een menselijk bovenlijf en een harige kop met hoorns, een smalle neus en gele oogjes. Zijn onderlijf is die van een geit. Hij hield zich bij voorkeur op in de bergen en joeg de jagers en herders schrik aan met mysterieuze geluiden. Dat gaf nogal wat paniek oftewel pan-ische angst. Overigens deed Pan geen vlieg kwaad en was het meer een spelletje. Ook is de panfluit naar hem vernoemd.


Platia Ammos vanuit het vliegtuig.



Rechts de Peleponessos en links het eiland Elafonissos.



Elafonissos is bekend om zijn mooie stranden, ze behoren zelfs tot de mooiste ter wereld, zo wordt gezegd. Elafonissos ligt tussen de Peleponessos en Kythira.


Hoe heeft het zo ver kunnen komen?
Nog belangrijker wat kunnen we er aan doen? Met alleen geld is Griekenland niet geholpen. Het opzetten van een goed werkend belastingsysteem cq sociaal systeem is zeker zo nodig. Zoals altijd is het belangrijker met name de oorzaak te bestrijden en niet alleen de kwaal. Laten de Grieken zich daarmee helpen? Ondersteunen? Adviseren? Blijft het in gebruik? Invoering én uitvoering én controle? Samenwerking is niet de beste eigenschap van de Grieken en er is een groot wantrouwen ten opzichte van welke overheid dan ook. Daar zullen wel een paar generaties overheen gaan.


Griekenland zit vol tradities. Kapelletjes en kerkjes vind je er in overvloed.



De Papas, priester, van de grootste kerk in Aroniadika zorgt regelmatig voor een nieuw verfje zoals ook in deze kapel.



De priester woont in een huis naast de kerk en gebruikt een oude tafel als waslijn.



Alsof we minstens honderd jaar terug gaan in de tijd...er zijn veel van dit soort prachtige stillevens.


Ik ben nu een prachtig boek aan het lezen van Fik Meijer, De Middellandse Zee – Een persoonlijke geschiedenis. Geen droge opsomming van feiten maar de schrijver neemt je mee op zijn reizen, soms zelf beleefd, terug in de tijd. Op een heel prettige manier kan hij de laatste duizenden jaren beeldend beschrijven. De oorlogen, de scheepvaart, het opkomende en neergaande Rome maar ook over de invloed van olijfolie en de wilde dieren en nog veel meer. En natuurlijk last but not least: De Grieken.



Tijdens het lezen over al deze duizenden voorbije jaren met al die oorlogen op land en op zee blijkt De Griek zijn mannetje te hebben gestaan. Na de gewonnen oorlog tegen Perzen, ca 490 v chr. bleken de Grieken onder grote druk heel slim en goed te kunnen samenwerken. Decennia lang bleven ze een grote macht en de Perzen hebben hen nooit meer kunnen overmeesteren. Meteen na de oorlog met de Perzen werd er een organisatie opgericht, de Delisch-Attische Zeebond. Honderden steden sloten zich hierbij aan en zo werd er een blok gevormd tegen de Perzen. Iedere stad betaalde een forse contributie. In 449 v Chr is er een officiele vredesovereenkomst getekend met de Perzen. De bond was dus overbodig. Hier wilden de Atheners niets van weten en hielden strak vast aan de te betalen contributies. De staatskas werd overgebracht naar een veilige plek, het eiland Delos, lees: om het geld naar eigen inzicht te besteden...(hoe herkenbaar heden ten dage alleen dan de kas van de EU).
Hoe het verder afloopt? Koop het boek of als je verblijft bij ons in het Guesthouse kom het lenen. Een aanrader.


De kloof van Paleochoro gezien vanaf de zee. Lees meer door hier te klikken .


Zo'n 2500 jaar verder zijn we iedere seconde van de dag op de hoogte van het wereldnieuws. De tv-beelden van een brandend Athene en protesterende mensen houdt de gemoederen flink bezig. Hoe erg is het in Athene? In februari zijn we er een aantal keren geweest en er is geen onvertogen woord gevallen. We hebben geen bedreiging gevoeld. Er hing, zoals gebruikelijk, een prettige sfeer.


Aangekomen op het vliegveld namen we de metro naar het centrum, de Acropolis. De metro werd steeds voller naarmate we het centrum naderden. Alles verliep in goede harmonie. Het Nieuwe Acroplis Museum (2009) staat op ons verlanglijstje. Reden om een hotel in deze buurt te boeken.


Staand op de kruising richting hotel Philippos is er uiteraard de gebruikelijke periptero, een straatkiosk, die ons voorziet van water en chocola.






De straat richting de Acropolis, foto boven en hieronder de straat naar het museum.




Bij het lopen naar het hotel zijn we al aangenaam verrast door de rust en serene sfeer in de omgeving nabij de Acropolis. Dit is niet de eerste keer dat we dit ervaren. Het is misschien ook wel de opluchting dat er ogenschijnlijk niets veranderd is. In het hotel Philippos worden we snel en vakkundig geholpen. Binnen 10 minuten zijn we in de hotelkamer. Even uitpakken en dan op pad. Eerst naar het museum.



Het museum is al in zicht nu de ingang nog.








We wandelen door dorpse straten.








De borden wijzen de weg.




De Acroplis zelf, met het Parthenon altijd duidelijk zichtbaar, is ook een goede wegwijzer.




We worden vrolijk ontvangen door de straatmuzikant die, nadat wij uren door het museum hebben gezworven, er nog steeds staat.




Het museum met glazen vloer en een opengelaten deel. De doorzichtige glazen vloer loopt door tot in het museum.






Kijk nou toch: De EU Pot Met Geld!


De glazen vloer bij de entree is al geweldig. Al wandelend en naar beneden kijkend beginnen we aan onze toer binnen. Ook hier weer de doorzichtige vloer met op vele meters diepte de ruines van de oude stad. Borden wijzen de weg in het museum. Tevens is de uitgebreide informatie in het Grieks en Engels. Het museum heeft vier verdiepingen en zowel beneden als op de derde verdieping is een winkel en koffieshop. Door het gebruik van veel glas blijf je de Acropolis en de stad Athene in het zicht houden. Met gemak kun je hier 4 uur doorbrengen. Voor de prijs van 5 euro pp hoef je het niet te laten. Wat een prachtige museum en na dit alles wil je nog maar één ding.



De Acropolis in al zijn pracht en praal zelf bekijken met als topper het Parthenon, de tempel voor de godin Athena (de maagd = parthenos in het oud Grieks). Voor ons die dag te laat niet in het minst omdat we er al een lange reisdag hadden zitten. Tijd voor een buurtwandelingetje.



Wederom veel mooie en verzorgde straten. Vooral ook heerlijk veel terrassen.






Zo staat daar ineens de poort van Hadrianus, een Romeinse keizer, 117 tot 138 na Christus. Hadrianus was een vurig bewonderaar van de Griekenland en wilde van Athene de culturele hoofdstad van het keizerrijk maken. De poort, gebouwd in ca 132 na Christus, vormde de doorgang van het oude naar het nieuwe Athene. In Rome herbouwde Hadrianus het wereldberoemde Panthenon(=gewijd aan alle goden) niet te verwarren met het Parthenon.



Verderop lopen we langs de Tempel van Zeus, waarvan de gestart is in ca. 500 voor Christus en nadat het gereed was, was het de grootste tempel van Athene, geheel gewijd aan Zeus.
Dit alles even op een middagje rondwandelen in Athene. Wat is er nog meer te zien en te doen. Genoeg. Op onze website vind je nog meer tips voor een bezoek aan Athene. Zeker op dit moment is het de moeite waard Athene te bezoeken. Er is geen overvloed aan toeristen, de Atheners leggen diegene die wel komen in de watten en de hotelprijzen zijn fors gedaald. Na zo'n leuke citytrip is het extra leuk om bij te komen op een Grieks eilandje en dan uiteraard op Kythira. Met het vliegtuig ben je er al in ca 40 minuten. Met de veerboot uit de haven van Athene, in deze Pireas, is het ongeveer 7 uur varen. Een andere hele leuke optie is om op het vliegveld een auto te huren en van Athene naar het dorpje Neapolis te rijden in het zuiden van de Peloponessos. Dagelijks vertrekt daar de veerboot naar Kythira en in anderhalf uur ben je met auto en al aan de overkant.
Vraag ons gerust om alle mogelijkheiden en tips voor leuke uitstapjes.
Alvast een hele fijne vakantie in Griekenland!

Albert&Anita

NB: meer lezen of zien over Griekenland
klik hier voor de documentaire van Tegenlicht
en hier voor een artikel van Peter Mertens


Sneeuw op Kythira! Heel uniek en ook nog eens op een bijzondere datum: 29 februari.