Olijf-Pluk-Weken 2015 – reportage
In de olijfpers lopen veel Griekse en Nederlandse grapjassen rond.
Gespot in de olijfpers op Kythira, Tsipras en Dijsselbloem, samen goed voor 86 miljard…olijfjes! Geperst tot olijfolie om de samenwerking gesmeerd te laten verlopen. In de hoop en verwachting dat we er ooit letterlijk de vruchten van zullen plukken, al zijn er in Europa op het moment van schrijven veel grotere problemen en bedreigingen. Zo stond Griekenland jarenlang in het middelpunt van de (wereld) belangstelling echter ‘dat financiële wanbeleid’ verbleekt snel bij datgene waar de IS toe in staat is. Niet te vergeten al die arme vluchtelingen, denken ze een veilig heenkomen te vinden in Noord-Europa maar hoe ver moeten ze echt reizen voor een veilige plek?
Ons leven op het eiland is in vergelijking met de toenemende bozigheid, armoede en angst over de hele wereld, niet veel veranderd met uitzondering dan dat we veel meer belasting zijn gaan betalen. Na een heerlijke zomer, al dat gedoe in juli zijn we al bijna weer vergeten, rolden wij eind oktober langzaam de olijf-pluk-weken in. Een onbezorgde vakantie voor onze gasten is het enige wat wij nastreven en dan hebben we op Kythira de wind mee. De laatste maanden heeft iedere gast kunnen genieten van de rust op het eiland, wij weten niet beter, ook om zelf tot rust te komen en met de olijven pluk doen we daar nog een schepje boven op. Geholpen door moeder natuur want de zon straalde als nooit tevoren. Menig olijven plukker heeft nog een duik in zee kunnen nemen en, heb ik me laten vertellen, het zeewater is nog altijd rond de 20 graden. Het is een goed olijvenjaar op Kythira, er zijn veel olijven en ze zien er mooi uit. De beruchte olijfvlieg is nauwelijks gesignaleerd en van het drama wat zich in Italië afspeelt, in Puglia, waar een virus een groot deel van olijfbomen heeft aantast, is hier absoluut geen sprake. De Kythirianen waren zelf extra vroeg dit jaar want de olijfpers draaide midden oktober al op volle toeren. Speciaal voor de hele vroege plukkers, en dat zijn wij ook. Bij een vroege pluk zijn het voornamelijk groene olijven. Daar zit minder olie in en dat is een mindere opbrengst per kilo geplukte olijven. De smaak van olie van groen geperste olijven is daarentegen voller, peperiger met toch een zachte nasmaak. Olijven plukken kan ook in december of zoals onze allereerste keer eind januari 2008 en dat waren alleen zwarte olijven. Hoe het eigenlijk allemaal begon met het olijven plukken lees je hier, onze eerste olijf-pluk-ervaringen in 2008.
Kan ik ook eens mee naar de olijfpers. Glaasje wijn erbij, even wachten en daarna proeven van superverse olijfolie.
Maria, van de kookworkshop, was bijna twee weken in Athene. Een kookworkshop zonder Maria dat kan natuurlijk niet. Dus ging het iets anders. Uit eten met z’n allen. Eerst naar de olijfpers, fijn want dan kan ik ook een keertje mee, en daarna onze smaakpapillen laten verwennen bij Manolis van restaurant Pierros in Livadi. Dan komen automatisch de olijven ter sprake. Hij vertelde ons dat de eerste olijfpers begin vorige eeuw was geopend in Livadi, de pers van Gavrilis, die nog steeds bestaat. Eilanders kwamen van heinde en verre om hun olijven daar te laten persen. Even van Karavas naar Livadi met een ezel en een vracht olijven gaat niet in één dag op en neer. Mensen overnachtten daarom een paar dagen in en rond de olijfpers, wachtend op hun kostbare olijfolie want daar kon je mee thuis komen bij moeder de vrouw. Het werd zo druk in de olijfpers dat Gavrilis aan de opa van Manolis (die net terug was gekomen uit Australië), vroeg of deze geen restaurantje/hotel wilde beginnen om de vele persklanten op te vangen. En zo geschiedde in 1922, de grootvader van Manolis, ook een Manolis met de bijnaam Pierros, begon de overblijvers te voorzien van wijn en water, brood en olijven, en zelfs makreel. En een slaapplaats. Het kleine winkeltje veranderde langzamerhand in een kafeneon en hotel ‘To pefkaki’ (dennenboompje) geheten. Negentig jaar later is ‘Restaurant Pierros’, dus vernoemd naar grootvader, nog altijd een begrip op het eiland. Manolis runt het hotel en restaurant samen met zijn vrouw Irini. De gastvrijheid van opa zit letterlijk in het bloed van Manolis. Zo gastvrij en welkom als Manolis is er maar een op het eiland, misschien wel in heel Griekenland!
Maria, van Selana in Potamos, in actie tijdens de kookworkshop in onze keuken.
Hierbij willen we Marianne Both nogmaals hartelijk bedanken voor het prachtige artikel over haar olijf-pluk-weken op Kythira. Het artikel is zelfs twee keer gepubliceerd. Eerst in de Kythira Summer Edition 2015 én later op het blog van Omiló, Griekse taal en cultuur in Athene. Lees hier het hele artikel in het Engels op het blog van Omiló. Tip: nieuw Griekse taalles combineren met een eeuwenoude Griekse traditie zoals het olijven plukken? In 2016 kan dat want Omiló biedt in 2016 een intensieve taalcursus aan in de eerste week van november. De taalcursus is in Athene en daarna ben je met de veerboot of de binnenlandse vlucht snel op Kythira. Het lijk mij zelf een heerlijke vakantie. Zin in? Laat het ons gerust weten.
De olijf-pluk-weken 2016 beginnen op 28 oktober en de eerste reserveringen zijn al gemaakt!
Wietske, Paul, Mieke, Linda, Erwin, (Edith, Ron, Ton) Karin, Wim, Marianne B, Marij, Nelleke, Gerda, Marianne vd B, Christina, Henk, Jenny, Ted, Rian, Kees, Jan, Joke, Riet, Nelly en Richard ontzettend bedankt voor jullie enthousiasme en mooie verhalen. Geniet mateloos van Jullie Eigen OlijfOlie.
Albert&Anita
Vernieuwd op onze website: alle olijfpluk reportages en foto’s in een overzicht.
Ελιές σαν σταφύλια, οlijven als druiven! Zoals een trotse mede eilandbewoner en olijvenplukker opmerkte.