Olijf-Pluk-Weken 2016 – reportage

Het zal je maar gebeuren! Je hebt voor twee weken olijf-pluk-boekingen in de agenda staan en er zijn (bijna) geen olijven? Aldus geschiedde. Tijdens onze ronde langs de diverse olijfboomgaarden, juli jl, zagen we weinig groene vruchtjes. De olijfbomen stonden in een soort van overleeftoestand, vanwege een te droge winter. Hier en daar geel blad en nauwelijks olijven, niet de gebruikelijk vrolijke olijfbomen. Ik werd wat ongerust. Begin september besloten we nog eens een rondje te maken, misschien hadden we het niet goed gezien? Helaas hadden we het in juli wél goed gezien, het waren echt heel weinig olijven en die er hingen werden zelfs al zwart. Toen werd ik pas echt zenuwachtig. Van de ca tien grote en kleinere olijfboomgaarden waar we kunnen plukken, en die zijn allemaal verspreid over het hele eiland, was er welgeteld één veld met redelijk wat olijven. Zullen ze nog hangen eind oktober? Het was tijd om iedereen aan te schrijven en in te lichten zodat men zelf kon beslissen of men wel of niet wilde komen. Ik bedoel maar, als je een olijf-puk-week boekt wil je ze ook plukken, toch?

Weinig olijven? meer sightseeing…

Tot mijn verbazing: iedereen komt! Een aantal vaste plukkers schreven: wij vermaken ons altijd wel bij jullie (zo lief). Een aantal gasten willen zo graag op Kythira zijn, zelfs voor de tweede keer dit jaar, dat die zich niet laten weerhouden door een olijfje meer of minder. Niemand had er problemen mee dus wij ook niet. Nou ja het knaagt wel aan ons. Je wilt toch minimaal dat geven waar men voor komt en anderzijds een beetje verse olijfolie is ook wel heel erg lekker.

Olijfolie proeverij van olijfboer Harry Tzortzopoulos. Normaal heeft hij hiervoor geen tijd in deze periode, vanwege de olijvenpluk. Helaas voor hem ook geen olijven, wel tijd voor een proeverij.

Ondertussen is het half oktober en het vooruitzicht van een slechte olijvenoogst is nu goed bij iedereen op het eiland doorgedrongen. Een derde van de normale hoeveelheid. De diverse huishoudens hebben voorraad voor nog een jaar maar ben je olijfolie boer dan wordt dit jaar een drama. Geen verse olijfolie, geen verkoop, geen inkomsten. Heb je een restaurant, denk hierbij aan duizenden liters eh kilo’s olijfolie, en je olijfboomgaard heeft nagenoeg niets? Dan moet men bij gaan kopen. Een extra kostenpost. Is hier sprake van een olijfolie crisis? Ja helemaal. De hele droge winter, ook een olijfboom houdt van een beetje water, en het warme voorjaar zijn de oorzaak van de slechte olijvenoogst. In mei kwam daar nog wat Sahara zandregen overheen en weg was de bloesem. Geen vruchtjes, niets. Het leven van een (olijven)boer is afhankelijk van de weersomstandigheden en die waren in 2016 beslist ongunstig.

Een wandelingetje op zondag met ‘de vrienden van de museums’ op Kythira. In de prachtige vallei van Paleopolis. De regen hield al snel op. Nadien heerlijk met z’n allen gegeten bij taverna Skandeia, buiten! (met de jas aan)

Het weer op Kythira bleef onveranderlijk zonnig en warm en de olijfjes hingen verschrompeld aan de bomen. Net steentjes, daar zat geen olie in. Er was regen nodig. De kerk begon zich er zowaar mee te bemoeien en er werd heel hard gebeden voor regen. Zo waar een week later: regen. Een paar dagen later nog eens een lekkere hoosbui. Oeps als die olijven maar blijven hangen. Drie dagen voordat de eerste olijvenplukkers zouden arriveren, eind oktober, zijn we nog eens gaan kijken bij dat ene hoopvolle olijfboomgaardje. Ze hingen nog en ze zagen er goed uit. Albert is snel alle uitgedroogde wilde venkel gaan maaien, want dit veld is goed voor drie dagen plukken. De eerste week was ‘gered’.

Jippie, eindelijk olijven plukken.

Op vrijdag arriveerden zeven olijvenplukkers, in overleg besloten we om van maandag de eerste plukdag te maken. Zaterdag zou het namelijk regenen, en zondag…en toen regende het maandag ook nog. Nooit regen en nu kwam het met bakken uit de hemel. Snel nog een olijfolie proeverij geregeld en dat was een succes. Dinsdag! Jjippie de eerste plukdag. En woensdag. Donderdag een vrije dag en vrijdag nog eens plukken. Net aangekomen in de olijfboomgaard begon het weer te regenen. Alles opbreken en koffie drinken in een cafeetje. Die dag is er niet meer geplukt, de olijfpers was nog zo dicht als wat dus die verse olijfolie proeverij kon men ook wel vergeten. Ondanks het weer en de weinige olijven was het voor iedereen een zalige week, zo is ons althans op het hart gedrukt. Toch blijft er voor mij een onvoldaan gevoel hangen…

Altijd gezellig, en lekker, de kookworkshop met Maria van mezzedopolio ‘Selana’ in Potamos (foto midden bovenste rij)

Voor de tweede week kregen we van diverse kanten ‘hulp’ in de vorm van olijfboomgaarden (en het werd droog en zonnig). Alleen het ene olijfboomgaardje was nog slechter dan de ander. Eentje was er redelijk maar blijkbaar had de eigenaar ook een toezegging aan een andere eilandbewoner gedaan om daar te plukken. Moeten we nu gaan vechten om een paar olijfbomen? Toen deze Griek ook nog eens zijn elektrische olijfplukmaaier aanzette, met een noodzakelijke en veel kabaalmakende generator, waren onze gasten snel klaar met die dag. Gelukkig waren die herrieschoppers de volgende dag nergens te zien en te horen en konden wij in alle rust het veldje afmaken.

In 2017 hopen we weer zo’n karrenvracht vol te plukken. In de olijfpers, op de weegbrug, mochten we er alleen even naar kijken, aan voelen en…op liggen.

Tja en toen zat het er al weer op. Veel eerder dan voorgaande jaren. Voor het eerst in alle jaren moesten we de nog binnenkomende verzoeken doorschuiven naar 2017! De natuur is niet te vormen door de mens en dat is maar goed ook. We kunnen overigens een voorbeeld nemen aan de veerkracht van de Grieken: dit jaar een slecht jaar, volgend jaar weer goed! Daarbij laconiek hun schouders ophalend. Deze decennia lange levenservaring absorbeer ik van harte.

Wil je ook eens ervaren hoe deze eeuwenoude traditie op een Grieks eilandje gaat? We plukken olijven met de hand cq een grote kam, in prachtige olijfboomgaarden. Er is geen (werk)druk, gewoon genieten van de natuur, een zalige lunch in de olijfboomgaard, praten mag maar hoeft niet en nadien heerlijks Grieks eten. Pluk je eigen olijfolie! Lees er hier alles over op Een Grieks eiland.

Tot op Kythira!

Albert&Anita

*Ευχαριστουμε παρα πολυ: Christina, Marja, Joyce, Joyce, Aafke, Caroline, Vink, Mieke, Romy, Marianne en Corrie.

Made by Mieke!