Zachtjes slingeren in een hangmat...
Het was een lange en warme zomer op Kythira. Ten tijde van dit schrijven is het eind september en nog steeds fantastisch weer, rond de 30 graden en zonnig. Vanwege de zomerhitte zijn er door ons heel wat zalige zoete ijsjes verorberd om af te koelen. Dit jaar was mijn favoriete ijs te verkrijgen bij het Kafenion bij ons om de hoek. Schepijs in allerlei smaakjes. Er zijn mensen die rustig een coupe met 6 bolletjes bestellen, Richard bijvoorbeeld.
Na het eten van twee bolletjes staan mijn kaken al stijf van de kou, ondanks de hitte. Goede tweede is Nirvana van Nestlé, gewoon te koop in de supermarkt in een kartonnen bakje. Wat met die hitte wel zo handig is. IJs op een stokje is gewoon niet te doen. Voordat het je mond bereikt heeft zitten er al plakkerige spetters op je benen of in je kleding.
Richard en Karin genoten van zonnig Kythira.
Juli en augustus zijn echt de twee warmste maanden. Dan denk je niet aan wandelen of fietsen. Zon, zee en strand is het motto. Dit geldt ook voor ons. Ondanks dat we midden in de topdrukte zitten proberen we elke dag een verkwikkende duik in zee te nemen. Dat is onze 'pauze'. Voor een Griek is dat onbegrijpelijk want die gaat liever eten en/of slapen.
Er zijn altijd badgasten die bij voorkeur hun bolide op het strand willen parkeren. Deze gebruikt hem tevens als parasol?
Wat attent! Een doos vol lekkers uit Nederland van Rene en Thea, zelfs voor Kardoela en Mavromatti.
Skypen met Nederland, het komt er altijd te weinig van, de dagen vliegen hier voorbij en bij hen ook trouwens.
Het waren deze zomer weer bijzondere, leuke en vooral veel Italiaanse gasten die in ons guesthouse verbleven of gewoon even een kijkje kwamen nemen. In ieder geval is er één zin die we nog steeds roepen: 'But where is the cat?' Olivia(4) een schattig Italiaans meisje uit New York, die vloeiend Engels en Italiaans spreekt, liep ons de hele dag achterna op zoek naar Kardoela, een van onze katten
Kardoela, Leonardo en Olivia
We konden haar 'afwimpelen' met de opmerkingen dat de kat lag te slapen, op jacht was of zelfs op zoek naar Olivia. Als ze Kardoela had gevonden dan moest ze de kat in haar armen houden én op de foto. Haar alleen achterlaten met de kat wilden we ook niet. Stel je eens voor dat ze Kardoela kneep.... Als de kat er genoeg van had liep ze weg. Olivia ging er dan achteraan met in haar kielzog haar broertje Leonardo(1,5) en vriendinnetje Elena(4). Als je niet oplette probeerden ze overal in en overheen te klauteren. Zo hingen er ineens drie kindertjes in ons toegangshek naar de olijfboomgaard. Toen riepen wij heel hard: 'But where are the parents?'
De vader van Olivia zat inmiddels met zijn hand in het verband. Een gebroken pink na een barbecue-avondje. Gespalkt in het plaatselijke ziekenhuis. Dat was niet de eerste keer dat hem dat overkwam. Iets te diep in het glaasje gekeken?
Dit is een watervliegtuig. Twee bosbranden op Kythira maar lang niet zo ernstig als in Zuid-Spanje.
Italianen zijn echte pasta eters, elke dag rond de middag maar ook gewoon rond middernacht, dat is deze zomer weer eens bevestigd. Zoals een Nederlander brood eet eten de Italianen pasta. Een stel kwam tot de ontdekking dat op Kythira de zee-egels zo uit de zee zijn te vissen of beter gezegd te pakken. Nu moet je deze techniek wel beheersen want anders zitten je handen en voeten vol stekels. Het daarna schoonmaken en bereiden was voor hen een fluitje van een cent. Ze hebben lekker zitten smikkelen van de zee-egels uiteraard met pasta.
De sprinkhanen smikkelden van onze vijgen en oleanders tot er geen blad meer aan zat. De honger was erg groot want oleanders zijn giftig.
Full moon party bij James en Pia tevens hun house-warming.
Toen wij aankwamen was er nog niets voorbereid voor het feest. De electra was net 10 minuten van te voren aangesloten. Snel maar even Pia, die met haar ziel onder haar arm liep in haar nieuwe huis, geholpen met hapjes maken.
In de zomer hebben we elke dag 'spontaan' bezoek daar heb ik al eens eerder over geschreven. Opvallend deze zomer was de architect van het Acropolis Museum in Athene die eens een kijkje kwam nemen bij ons pand. Ja, vanwege de prachtige architectuur. Wie de architect van ons pand was? Nou ehh, die hadden we niet. Alleen een civil engineer, zonder een uitgesproken smaak maar die kende wel alle regels uit z'n hoofd. We hadden wel de, voor ons, beste aannemer van het hele eiland; Panayotis Magonezos. Vanwege de crisis vertrekt hij in oktober voor onbepaalde tijd naar Australie om daar geld te verdienen. Z'n vrouw en kinderen zijn er al. Dat is minder leuk voor ons want het is inmiddels een goede vriend.
Een ander bezoekje kwam uit de natuur. Help dacht ik in eerste instantie later kreeg ik het verhaal van Griekse kennis. Een reuzenwesp heeft een spin verlamd en sleept deze nu voort naar een veiliger plek dan ons terras. De wesp zal haar eitjes leggen in het levende maar verlamde spinnenlijf. Zodra de eitjes uitkomen wordt de spin opgegeten door de kleintjes.
Zo maakten we ook kennis met onze toekomstige buurvrouw. Een nogal stevig dame met gevolg, kind en architect, liep ineens op de binnenplaats. Op het land naast ons wil ze een groot vakantiehuis bouwen. Haar huidige huis in Potamos is te klein(?!) vindt haar zoon, die blijkbaar nog al veel eisen heeft. Later kwam ze nog een keer terug speciaal om ons een cadeau te brengen. Twee prachtige antieke borden. Moeten we daar nu iets achter zoeken?
En toen verscheen de bekende Griekse fotografe Julia Klimi. Helemaal enthousiast begon ze foto's te maken. Het vervolg hierop laten we zeker weten.
Jippie welgeteld één peer aan onze boom. Kijk hem trots zijn.
Een heel bijzondere ervaring was een stortbui op 13 augustus. Het deed nogal tropisch aan. Daarna was alles schoongespoeld en geurde de lavendel de hele binnenplaats door.
Mmm lekker eten bij To Perifoli in Milopotamos, één van de beste restaurants van Kythira.
Gevulde courgettes bijvoorbeeld.
En hoe was het deze (crisis)zomer gesteld met het toerisme op Kythira? Etsi ki etsi. Het was hooguit twee weken echt druk in augustus. Eind augustus waren vele stranden al weer verlaten, ondanks dat het prachtig weer was, zeg maar bloedheet. De Griekse toeristen, waar veel eilanden het van moeten hebben, kwamen wel maar waren heel laat met boeken. Zo laat dat we regelmatig de vraag kregen of ze de volgende dag al terecht konden. Wij zijn meestal in het voorjaar al vol geboekt voor de zomer maar deze Grieken waren oprecht verbaasd en teleurgesteld dat we geen plek hadden. We vragen ons dan natuurlijk af wat de reden is dat ze zo laat boeken. Willen ze de prijs drukken of was de vakantie toch ineens een spontaan plan? Laten we het maar op beide houden. Werden we voorgaande jaren rond de zomer soms wel 25 keer per dag gebeld voor een reservering, dit jaar was dat een stuk minder. Buitenlanders mailen om te boeken maar bijna alle Grieken bellen voor een reservering. Ze willen meteen weten waar ze aan toe zijn en vinden mailen maar onpersoonlijk. Onze conclusie is wel dat de Griekse toerist dit jaar veel minder op vakantie is gegaan.
Bij Zefyros in Diakofti kun je na een zwempartij heerlijk eten. Tafeltje op het strand, voetjes in het zand, glaasje rosé en heerlijk eten, dat is pure luxe.
Gelukkig zijn er nog heel veel andere Europeanen die dol zijn op de Griekse eilanden en die op tijd reserveren. Zo was de crisis voor ons minder voelbaar. De Russen ontdekken de Griekse eilanden steeds meer zo hoorden wij in de wandelgangen. Nu ligt Kythira wat verder weg voor ze maar toch hadden we een (Wit)Russisch stel te gast. Ze kunnen alleen naar Griekenland reizen met een visum, wat een hoop werk voor hun is. Deze visum is dan maar een half jaar geldig.
Groots feest ter nagedachtenis aan de vorig jaar op Kythria overleden Mitch Notaras. Dit was het derde feest na Londen, zijn woonplaats, en Sydney, geboorteplek, en dan nu op Kythira. Het feest werd gehouden bij Skandia, al weer zo'n zalig restaurant, met voortreffelijk eten, een goede bediening en natuurlijk veel muziek.
Bruiloft in Kastrisianika. Wij waren ook uitgenodigd...lag ik toch ontzettend ziek op bed die dag grrr.
De bruid buiten voor de kerk.
Het bruidspaar in de kerk met gasten die gewoon lekker heen en weer lopen.
Door de crisis was er dit jaar geen Kythira Summer Edition, geen Mitata wijnfeest, de kaaswinkel in Mitata was gesloten en één van de populairste restaurants van het eiland 'Maria in Logothetianika' was en is nog steeds dicht. Wat was er dan wél, naast heel veel zon? Genoeg om leuke avonden te hebben. Veel muziek. Het kafeneon Astikon in Potamos is daar altijd goed in.
Muziek van The Band Bleee . Kijk op hun website voor meer foto's en informatie.
Half augustus op Fourni Beach nog rustig totdat The Band begon.
We genoten en konden lekker meezingen en er was nog wat te happen in bij het strandtentje.
Zomerexposities, waren er wel maar stuk minder. Zeidoros met het mooie amfittheater in Kapsali had er maar een paar. Wel was er wederom de Tango dansweek.
Tango-avond in Milopotamos en verrukkelijk eten bij O Platanos.
Alle heerlijke zomerrestaurants waren open, kortom het was overal gezellig druk. De website www.visitkythera.gr wordt het hele jaar goed bijgehouden wat betreft activiteiten. De website is in vele talen
Afscheidsfeestje voor Takis die nu voor onbepaalde tijd op Lefkada woont. De vrouw achterna...
.“Hello we are Albert and Anita from Boston".
Wat? Loopt er nog een Albert en Anita combinatie op deze aardbol? Natuurlijk wel maar dat deze Anita uit Boston komt, is geboren in Buenos Aires en ouders heeft die van Kythira komen is wel heel bijzonder. Er blijkt een grote Kythiriaanse clan in Argentinie te zitten. Ze waren voor het eerst op Kythira. Helemaal vergeten een fotootje te maken van duo A&A maar wellicht komen ze terug voor een tweede bezoekje aan Kythira.
Op de altijd gezellige platia in Potamos lekker eten bij Panaretos en we kijken allemaal zo serieus. Vast omdat Angela en Yasin terug zijn naar Duitsland ze hebben hun huis hier verkocht.
In september zijn de meeste buitenlandse gasten verdwenen en hebben we weer overwegend 'gewone' Nederlanders. Wandelaars en levensgenieters die houden van rust, natuur en lekker eten en drinken. Oktober lijkt een redelijk rustige maand te worden qua gasten maar dan geeft ons de mogelijkheid een beetje op adem te komen en ons goed voor te bereiden op de olijvenpluk want daar hebben we al weer heel erg veel zin in. Aanmelden voor de olijf-pluk-weken kan nog steeds.
Anita
Een kleine meisje(11) is geinspireerd door ons huis. Na 3 weken vakantie terug op school wist ze meteen wat ze zou maken voor haar eerste schoolopdracht. Ons Guesthouse. Trots zijn we.
Calendar
